Istraživanje zvukova sabretooth mačka: Da li su režali ili preli?
Dok izraz “sabretooth mačka” može dočarati slike velikih zubaca mačaka koje se motaju kroz drevni svijet, postavlja se pitanje – da li su ovi veliki predatori zaista režali ili su, možda, preli? Novo istraživanje sugerira da bi odgovor mogao ležati u nekoliko malih kostiju ispod grla.
Tajne vokalizacije mačaka
Vokalizacija kod današnjih mačaka prvenstveno se pokreće putem dušnika i mekih tkiva u grlu, a ne preko kostiju. No, kada se radi o istraživanju drevnih sabretooth mačaka, ta važna meka tkiva su nestala, a ostale su samo kosti ispod lubanje koje su ih potpomagale. Ove kosti nazivamo hioidnim kostima, a njihov broj se razlikuje između mačaka koje režiju i mačaka koje prele.
Hioidne kosti i vokalizacija
Ashley Deutsch, doktorandica na Sveučilištu u Sjedinjenim Američkim Državama i glavna autorica istraživanja, ističe: “Dok ljudi imaju samo jednu hioidnu kost, mačke koje prele imaju devet kostiju povezanih u lanac, a mačke koje režaju imaju sedam.” Hioidne kosti sabretooth mačaka, znači, imaju samo sedam kostiju, što upućuje na to da bi mogle režati.
Iako broj hioidnih kostiju i njihova povezanost sa vokalizacijama još nisu temeljno istraženi, istraživački tim je odlučio napraviti dodatne usporedbe.
Usporedbe među vrstama mačaka
Tim je usporedio četiri vrste mačaka koje režu – lavove, tigrove, leopardove i jaguare – s pet vrsta mačaka koje prele – planinskim lavovima, gepardima, karakalima, servalima i ocelotima, uz 105 hioidnih kostiju sabretooth mačke Smilodon fatalis.
- Sabretooth mačke imaju samo sedam hioidnih kostiju, sugerirajući da su mogle režati.
- Međutim, neobična anatomija ovih kostiju dovodi u pitanje ovo jednostavno tumačenje.
- Nedostajuće kosti su epihioidne kosti koje bi mogle utjecati na način na koji su ovi drevni veliki predatori proizvodili zvukove.
Oblik i veličina hioidnih kostiju
Hioidne kosti sabretooth mačaka su veće od onih kod današnjih najvećih rođaka. Ovo može sugerirati da su Smilodon mačke proizvodile zvukove slične prelitim mačkama, ali na nižoj frekvenciji od lavova i tigrova. “Ako je vokalizacija vezana uz broj kostiju, sabretooths su režali. Ako se radi o obliku, mogle su preleti,” objašnjava Hartstone-Rose.
Zaključak
Istraživanje objavljeno u “Journal of Morphology” otvara nova pitanja o vokalizacijama ovih drevnih predatora. Unatoč sličnostima, hioidne kosti sabretooth mačaka su jedinstvene i slične su i kod purring i roaring mačaka. Postoji mogućnost da su ti veliki predatori imali potpuno drugačiju formu vokalizacije. Ova saznanja obogaćuju naše razumijevanje evolucije mačaka i njihovih sposobnosti za proizvodnju zvukova.
